سینمای ما - رابرت ردفورد، بازیگر، كارگردان و تهیه كننده آمریكایی است كه مخاطبان سینما، كما بیش با شیوه بازیگری و كارگردانی اش، آشنایی دارند. ردفورد در بازیگری با به نمایش گذاشتن ویژگی های دوران نوجوانی و جان بخشی به چندین شخصیت سینمایی مختلف، به شهرت رسید. از جمله فیلم های معروف او می توان به «كاسبای بزرگ» ، «نیش»، «بوچ كسیدی و ساندنس كید»، «تعقیب»، «جاسوس بازی» و «همه مردان رئیس جمهور» اشاره كرد. او در طول دوره حرفه ای اش كه نزدیك به پنج دهه بوده است، شصت و پنج فیلم سینمایی و مجموعه تلویزیونی در مقام بازیگر، هفت تجربه كارگردانی و بیست و پنج فیلم به عنوان تهیه كننده دارد. این سینماگر همانند وارن بیتی، كلینت ایستوود، مل گیبسون، ریچارد آتنبورو و كوین كاستنر، از دریافت كنندگان جایزه اسكار است. او علاوه بر دریافت جایزه اسكار، نامزدی دریافت این جایزه و دریافت چندین جوایز بین المللی دیگر از جمله بافتا، امی و گلدن گلوب را دركارنامه حرفه ای خود به ثبت رسانده.
رد فورد همچنین مؤسس جشنواره فیلم ساندنس است. جشنواره ای كه از فیلم های مستقل حمایت می كند. او هنرمندی است كه در عرصه سیاست نیز حضور داشته و در فعالیت های زیست محیطی نیز شركت می كند. چارلز رابرت ردفورد جونیر ۱۸ آگوست ۱۹۳۶ در سانتا مونیكای كالیفرنیا در آمریكا دیده به جهان گشود. او پس از سال ها مطالعه هنر در اروپا و آمریكا، در آكادمی آمریكایی هنرهای نمایشی ثبت نام نمود. حاصل مطالعات او، كارگردانی نمایش «داستان بلند» (۱۹۵۹) بود كه در برادوی روی صحنه رفت. او پس از ایفای نقش در چندین درام تلویزیونی در دهه ۱۹۶۰ كه مطرح ترین آن مجموعه هایی با عنوان« آلفرد هیچكاك معرفی می كند»، «منطقه گرگ و میش» و «جاده ۶۶» بود به شهرت رسید،پس از آن بازی در یكی از معتبرترین نمایش های آن زمان به نام «پا برهنه در پارك» باعث شد ردفورد در اواسط دهه ۱۹۶۰ به بازیگری مطرح تبدیل شود و همین مسأله پیشنهادات زیاد سینمایی رابرای او به ارمغان آورد. فیلم «تعقیب» و نسخه سینمایی «پا برهنه در پارك» از جمله فیلم هایی است كه خاطره آنها در اذهان مخاطبان سینما به یادگار مانده است.
نقطه عطف دوره بازیگری او زمانی بود كه در درام وسترن «بوچ كسیدی و ساندنس كید» (۱۹۶۹) با پل نیومن همبازی شد. همان طور كه این اثردر زمره شاهكارهای سینمایی آن سال به شمار می رفت، ردفورد نیز پس از آن یكی از محبوب ترین ستاره های هالیوود لقب گرفت. بدین ترتیب بعد از این فیلم، بازی در فیلم هایی موفق چون «مسابقه دهنده اسكی» (۱۹۶۹) و «كاندیدا» (۱۹۷۲) را تجربه كرد. سپس در سال ۱۹۷۳ در فیلم «شیوه ای كه بودیم» در كنار باربرا استریسند و در فیلم «نیش» با نیومن نقش آفرینی نمود. این فیلم ها علاوه بر آنكه با استقبال فراوانی از مخاطبان مواجه شده بودند، نظر منتقدان را نیز جلب نمودند. فیلم «نیش» جایزه اسكار بهترین فیلمبرداری را در آن سال دریافت كرد و ردفورد برای نقش آفرینی در آن، نامزد دریافت این جایزه شد.
سایر فیلم های این بازیگر مستعد سینما در دهه ۱۹۷۰ شامل «گاسبای بزرگ» (۱۹۷۴) ، «والدو پپر بزرگ» (۱۹۷۵» و «سه روز از كوندور»(۱۹۷۵) بودند، اما موفقیت آنها تحت الشعاع اعتبار فیلم «همه مردان رئیس جمهور» (۱۹۷۶) قرار گرفتند. این فیلم گزارشی از انحطاط حكومت رئیس جمهور آمریكا، ریچارد نیكسون بود و رد فورد و داستین هافمن نقش دو گزارشگر واشنگتن پست را در آن ایفا می نمودند. فیلم «همه مردان رئیس جمهور» در چهار رشته جایزه اسكار دریافت كرد و در چهار رشته نیز نامزد دریافت این جایزه سینمایی شد.بدین ترتیب وضعیت بازیگری ردفورد پس از این فیلم بیش از پیش تثبیت شد. او در دهه ۱۹۸۰ نیز در فیلم هایی از جمله «طبیعی» (۱۹۸۴) و «خروج از آفریقا» (۱۹۸۵) درخشید. فیلم اول در چهار گروه نامزد دریافت جایزه اسكار شد و فیلم دوم نیز كه ردفورد در آن بامریل استر یپ همبازی بوده هفت جایزه اسكار برای عوامل سازنده آن به ارمغان آورد و در چهار گروه نیز نامزد دریافت این جایزه شد.
رد فورد در حالی این موفقیت ها را در كارنامه شغلی اش به ثبت رساند كه پس از آن در فیلم های بعدی اش در دهه ۱۹۹۰ و دهه اول قرن بیست و یكم، نتوانست به آن سطح از موفقیت ها دست یابد؛ به طوری كه فیلم های «كفش های كتانی» (۱۹۹۲) ، «نجوای اسب» (۱۹۹۸) ، «جاسوس بازی» (۲۰۰۱) و«پاك كردن» (۲۰۰۴) آن چنان كه باید، توجه سینماگران را جلب نكردند و ایفای نقش ردفورد نیز چندان با استقبال تماشاگران روبرو نشد. اگر چه ردفورد بیشتر به بازیگری مشهور است، اما موفقیت حرفه ای اوتنها در بازیگری اش خلاصه نشد، بلكه در سال های اوج بازیگری اش، با فیلم «مردم عادی» (۱۹۸۰) موفقیت هایش را در حیطه كارگردانی نیز آغاز كرد. افتخاراتی كه این فیلم برای عوامل آن از جمله ردفورد به ارمغان آورد، چهار جایزه اسكار بود؛ این در حالی است كه فیلم «مردمان عادی» در دو گروه نیز نامزد دریافت این جایزه شد. ردفورد با دریافت جایزه اسكار بهترین كارگردانی، فیلم بعدی اش «جنگ میلا گرو بینفیلد» را در سال ۱۹۸۸ مقابل دوربین برد. این فیلم نیز موفق به دریافت یك جایزه اسكار شد. دیگر ساخته های موفق او شامل «رودخانه ای از میانش می گذرد»(۱۹۹۲) و «نمایش كوییز» (۱۹۹۴) هستند كه فیلم«رودخانه ای از میانش می گذرد» در یك گروه جایزه اسكار دریافت كرد و در دو رشته نیز نامزد دریافت این جایزه شد.
فیلم « نمایش كوییز» نیز در چهار گروه نامزدی دریافت جایزه اسكار را از جمله بهترین كارگردانی در كارنامه حرفه ای عوامل سازنده اش به ثبت رساند. او در میان آثار موفقش، فیلم هایی چون «نجوای اسب»، «افسانه بگر ونس» (۲۰۰۰) و «شیرها برای بره ها» (۲۰۰۷) دارد كه با انتقاداتی روبرو شدند. سبك كارگردانی ردفورد با برداشت های بلند و تفكر برانگیز و در آمیختن احساس در موضوع اصلی فیلم شناخته می شود؛ به طوری كه مخاطب طولانی تر شدن روایت كنایه آمیز داستان را مشاهده می كند. رابرت ردفورد در سال ۱۹۸۰ انستیتو و جشنواره فیلم ساندنس را تأسیس نمود. این جشنواره كه سالانه در شهراوتا، آمریكا برگزار می شود، هر تابستان كارگاهی را برای فیلمسازان جوان فراهم می كند. تا سال ۱۹۹۰ جشنواره فیلم ساندنس به عنوان فرصتی برای نمایش استعداد های جوان، در زمره جشنواره های بین المللی فیلم قرار گرفت و نام ردفورد نیز بیش از پیش بر سر زبان ها افتاد.
سحر امینیان
منبع : روزنامه ابرار
