واي كه چقدر من از اين هاتاوي خوشم ميادش. خيلي بازيگر خوبيه. اما "راشل" رو نديدم.

اين ابرت وقتي احساساتي ميشه ديگه كسي جلودارش نيستا. آره. "راشل ازدواج مي كن" فيلم خيلي خوبيه. من هم مثل عمو ابرت خيلي باهاش حال كردم. آن هاتاوي هم خيلي عاليه. حداقل نامزدي كه حقش بود . اما معلوم بود كه زورش به كيت وينسلت و بقيه نمي رسه.

فيلم بسيار زيبا و ديدني از كار درآمده كه بنظرم بسيار مديون سبك رئاليستي و استفاده بجا از دوربين روي دست آن است . بازي آن هاتاوي

خوب و در خدمت اثر است اما بازي خيلي فوق العاده اي نيست .من هم

از سبك ونوع مراسم عروسي احساس خوبي بهم داد و بنظرم اين يكياز

دلايل اصلي موفقيت فيلم است.

خيلي فيلم قشنگيه. همه چيز فيلم در حد عاليه. من هم قبول دارم. شخصيت پردازي فيلم عاليه و تمام مدت شما با كاراكترهاي اصلي فيلم همذات پنداري مي كنيد. بازي ها معركه ان. فيلمبرداري هم كه غوغا كرده. نتيجه گيري اينكه "راشل ازدواج مي كند" از بهترين هاي امسال بود.

يكي از دلنشين ترين و عاطفي ترين فيلمهاي امسال. من خودم رو يكجورهايي در بطن خانواده فيلم احساس كردم. هاتاوي هم عاليه.

از تماشاي فيلم خيلي لذت بردم بخصوص از بازي ها كه همه عالي بودن.

تماشای این فیلم یکی از خاطرات خوب من در سال جاری بود. چقدر که بعد از فیلم به خانواده خودم و اینکه چقدر دوستشون دارم فکر کردم. بازی آن هاتاوی هم فراموش نشدنی بود.

اگه آمادگي نداشته باشي كه مسئوليت خيلي چيزا رو به عهده بگيري، اونوقت مردم مردم ميذارن كه هرچي كه ميخواد اتفاق بيفته.

«راشِل ازدواج می‌کند»

جاناتان دمي "سكوت بره ها" برگشته.

خارج از كارگرداني جاناتان دمي نبايد بي تفاوت از فيلمبرداري دكلان كويين گذشت(البته ابرت به تفصيل به فيلمبرداري استادانه كويين اشاره كرده). نوع فيلمبرداري روي دست كويين نوعي حس مستند گونه به فيلم داده. ما ميون كاراكترهاي پرتعداد فيلم مي چرخيم و كاملا به اونها نزديك هستيم. انگار كه ما همه از يك خانواده هستيم. نگران رفتار و واكنشهاي كيم هستيم. دلمان مي خواهد به آنها در تدرارك جشن عروسي كمك كنيم. به نظرم فيلمبرداري فيلم جاي توجه خيلي بيشتر از اينهاي آكادمي اسكار رو داشت.

كيم:گاهي اوقات من اعتقادم رو به خدا ازدست ميدم، اين مي تونه تا اندازه اي منو آروم كنه. اما من نمي خوام كه خودم رو به نفهمي بزنم.

«راشِل ازدواج می‌کند»

من امسال عاشق "راشل" شدم. ديگه هيچي ندارم كه بگم.

"راشل" بعد از سالها در جا زدن براي جاناتان دمي بازگشتي موفقت آميز محسوب مي شود. اينكه ابرت اين فيلم دمي رو با فيلمهاي آلتمن مقايسه كرده خيلي هم جالبه. من خودم متجه اين نكته نشده بودم.

اون براي نهار زحمت ميكشه

هيچ زني از او بهتر نديدم

من به ليست بلند خريد اون نگاه مي كنم

اون توي يك شهر كوچيك بزرگ شده

هيچ وقت سر اون فرياد نمي زنم

پدر هميشه ميره و اونم همين كارو ميكنه

مي دوني اين اصلا آسون نيست

تو بايد صبر داشته باشي

بيشتر اوقات اون عجيب و خوبه

اون مثل بچه ها لباس پوشيده

به دنبال يه بوسه جادويي

اون داره دور دست ها رو نگاه ميكنه

جايي كه يه راه صحرايي

اون يه هارلي ديويسون مي رونه

موهاي قهوه ايه بلند اون تو هوا پرواز ميكنه

اون نصفي از زندگيش گذشته

اون توي هوا نفس ميكشه

هوا رو تنفس مي كنه

«راشل ازدواج مي كند»

افسوس که شهرها سریع تر از قلب آدم تغییر می کنند.

« روزی روزگاری در آمریکا»

ان هاتاوی میتازد...

ما معمولا این نازنین رو به خاطر کمدی های بامزه ش می شناسیم

و حالا اون توی اولین نقش واقعا جدی اش ثابت میکنه که یه بازیگر درجه ی یکه.این فیلم خیلی اذیتم کرد چون روابط شخصیت ها تو فیلم زیادی واقعی بود...و فیلم یه جورایی بهمون نشون میداد که زندگی واقعی چقدر میتونه دردناک باشه .اخر فیلم انتظار داشتم که اون خودکشی کنه ولی وقتی سکانس برگشتنشو به مرکز بازپروری دیدم متوجه شدم که بله این پایان انگار خیلی تلخ تره چون بدترین چیز اینه که مجبور بشی به زندگی ای ادامه بدی که دوست نداری ادامه داشته باشه.

در ضمن من عاشق ان هاتاوی ام فقط ببینید چقدر مدل موی جفنگش در این فیلم بهش می اید و این که با وجود اینکه انگار کاراکتر محوری فیلم عروسی ریچل است نه او چقدر درخشان بازی کرده است.بهتر نیست به افتخارش هورا بکشیم؟

هوووووووووررررررررررررااااااااااااااااااااااااااااااااااا آن هاتاوي!

یه سوال!!!

چرا من تنها کسی هستم که بدش اومده؟

هر چی که نشستیم و انتظار کشیدیم هیچ اتفاقی تیفتاد. یک فیلم پرحرف با آدم هایی پرچانه که مخ مان را خوردند. حالا هم دلیل این همه تعریف و تمجید از همچین فیلمی رو نمی فهمم!

اتفاقا دیدنی ترین و مهم ترین وجه "راشل ازدواج می کند" همین طبیعی در آمدن روابط میون کاراکترهاست. همین طبیعی بودن روابطه فیلم دوست داشتنی و خوالستنی کرده. انگار ما عضوی از اون خانواده ایم یا اینکه راشل و یا کیم و یا هرکدوم از اونها عضوی از خوانواده ما هستند. تمامی صحنه های مهمانی و عروسی اوج پختگی و درایت و تسلط دمی رو نشون می دن.

این رو به اتفاق خانواده دیدم. بعد از اینکه فیلم تمام شد حرف همه خانواده این بود چه فیلم زیبایی. همه به هم می گفتن:دیدین چقدر با محبت و عاطفی بودن؟ عین خود ما ایرانی ها.

می خوام اینجور نتیجه گیری کنم که وجود نوعدوستی و عشق به خانواده در وجود همه انسانهاست. همه انسانها به خواهر،دختر،پدر و مادر و یا برادر خود عشق می ورزند. در ایران می گویند غربی ها و به وژه آمریکایی ها سنگدل و بی عاطفه اند. من که بعد از دیدن این فیلم این حرفها را قبول ندارم. اینهایی که این حرفها رو می زنن هم بهتره برن این فیلم رو ببینن.

روزهای نوجوانی ، روزهای مخفی کاریهای دخترانه مان بود. رازهای بزرگ و کوچکمان را برای هم می گفتیم به زبان اختراعی خودمان نکند پدر و مادر سر در بیاورند و حالیمان نمی شد چرا همیشه سر در می آورند. مهمترین دعواهایمان با خواهر و برادرها بود و یک حرف خاله یا دختر عمه مادری دلگیر می شدیم. نصیحتهای پدر و مادر کفریمان می کرد و حس می کردیم کاش می شد می فهمیدند ما چطور فکر می کنیم ...

اینها مشکلات ساده خانوادگی ما بود که خانواده های محکم و مهربان و سرپا داشتیم. بودند دوستانی که اگر سر دردلشان باز می شد از برادری می گفتند که معتاد است یا از پدری که زن دوم دارد یا مادری که بیمار است. می گفتند از نداشتن پول و سالها عقده یک مسافرت شمال داشتن.از دعواهای بی پایان ارثیه و پول و زمین . از اجازه ادامه تحصیل ندادن. ازدواج اجباری و ...

یک آمار غیر رسمی می گوید در ایران بیشترین آمار قتل و جنایت مربوط به جرائم خانوادگی است. دوستی می گفت همین است که دنیای غرب - در نواحی ای- دل از خانواده بریده و عطایش را به لقایش بخشیده است. اینهمه قاطی شدن آدمها لابد به دردسرش نمی ارزد. اینهمه که اعضای یک خانواده برای هم مشکل درست می کنند آیا ارزش محبتی که نثار زندگیهای هم می کنند را دارد؟ برادری که خواهرش را به دلیل رابطه اش با پسری که دوست دارد می کشد اگر بناشد بهتر نیست؟ پدری که زندان است و غرض های اعتیادش دخترش را وادار به خودفروشی کرده است نباشد بهتر نیست؟ بهتر نیست آدمها تنها باشند و مسئولیت سختیها و شادیهایشان فقط مال خودشان باشد؟

گمان می کنم فیلم«راشل ازدواج می کند"»بهترین جواب را برای این سوالها دارد:

بودن خانواده در بدترین شرایطش هم دلنشین و دوست داشتنی است.داستان فیلم درباره دو روز قبل از عروسی راشل است. راشل دختر درس خوان و سر به راه خانواده دلش یک عروسی درست و حسابی می خواهد و خانوده از هم پاشیده اش سعی می کنند این تنها درخواست او را زمین نگذارند. خانواده راشل شامل یک خواهر معتاد است که اعتیاد و مشکلاتش باعث مرگ پسر کوچک خانواده شده . مرگی که در نهایت باعث طلاق پدر و مادر ، افسردگی پدر و سرگردانی مادر شده است. مشکلات خانوادگی پیچیده و لاینحل به نظر می رسد. آدمهایی که مدام با هم سر دعوا دارند و از هم طلبکارند بابت زندگیهای از دست رفته شان....