پرونده فیلم روز «بازی‌های گرسنگی» -بخش نخست
کارگردان بازی‌های گرسنگی ،گری راس می‌گوید: حوادث از نگاه قهرمان داستان روایت می‌شود.
سینمای ما –ارغوان اشتری:گری راس فیلمهای فراوانی نساخته است. وی در کارنامه‌اش تجربهٔ فیلمنامه نویسی دارد و تاکنون سه مرتبه برای نگارش فیلمنامه‌های «گنده» ساخته‌گری مارشال، «دیو» ساخته ایوان ریتمن و «سی بیسکویت» به کارگردانی خودش نامزد دریافت اسکار بهترین فیلمنامه شده است. اما «بازی‌های گرسنگی» برگرفته از رمان سوزان کالینز درباره جوانانی است که در مسابقات گلادیاتور مابانه و آینده گرایانه جان خود را فدا می‌کنند. «بازی‌های گرسنگی» سومین تجربهٔ فیلمسازی‌گری راس پس از «پلزنت ویل» و «سی بیسکویت» است. گفتن این نکته کهنه نخواهد بود که «بازی‌های گرسنه» افتتاحیهٔ بهتری نسبت به فیلمهای «گرگ ومیش» داشت. همکاران هالیوودی‌گری راس از تهیه کنندگان گرفته تا بازیگران خیلی حیرت زده نشدند که فیلمساز کم تجربه ایی چون او، فیلم را ساخت: فیلمی که شاید به یکی از پرفروش‌ترین تولیدات این روزهای کارخانه هالیوود تبدیل شود.
گری راس از حضور سر صحنه فیلمهای «گنده» و «دیو» خوب آموخت. وی دلبستگی به بازیگری هم دارد وزیر نظر استلا آدلر اموزش بازیگری دیده است. اما می‌توان گفت که ساختن فیلمهای بزرگ تقریبا در خون اوست: پدر‌گری، آرتور راس فیلم نامه نویس فیلم‌هایی چون «مخلوقی از دریاچه سیاه» و «مخلوقی میان ما راه می‌رود» است.
«بازی‌های گرسنگی» یکی از محبوب‌ترین دارایی‌های جدید هالیوود است. چگونه درگیر پروژه شدید؟
-شنیدم می‌خواهند فیلم را بسازند. کارگزارم به من گفت: «چرا کتاب را نمی‌خوانی؟» بچه‌هایم کتاب را خوانده بودند. یادم بود که ان‌ها کاملا مجذوب شده بودند. پس یک شب، ساعت ده کتاب را دستم گرفتم ویک نیمه شب خواندنش را تمام کردم. با خودم گفتم که من پایه‌ام! کاملا درگیر روایت و قهرمان زن داستان «کاتنیس» شده بودم. موقعیت داستان به شکل حیرت انگیزی متفاوت وغیر متداول بود. خیلی زود فهمیدم می‌خواهم چه جوری داستان را به فیلم تبدیل کنم. می‌توانستم فیلم را در ذهنم ببینم.
پس می‌دانستید که داستان جذابیت فراوانی دارد؟ به نظرتان چرا چنین تاثیری دارد؟
-کتاب حرف‌های فراوانی دارد. فکر می‌کنم از این نظر جذاب است که می‌گوید چگونه ما ممکن است خود را به یک فرهنگ واگذار کنیم. درباره افراط در این فرهنگ ویک درصد تبدیل شدن به آدم‌های عجیب وغریب برای براورده کردن خواسته‌های خود است. اینکه چگونه از رسانه‌های مدرن به عنوان ابزار کنترل سیاسی استفاده می‌کنند وبه عنوان ابزار کنترل سیاسی رسانه‌ها به شدت عظیم هستند. این جمله رمی‌های باستان را باید شنیده باشید که «به آن‌ها نان وسیرک بدهید»
پس این مسابقه، سیرک آدم‌ها ی داستان است. در عین حال شما داستان قهرمان کتاب را دارید: دختری که در حال کشف وجنگیدن برای حفظ شرافت وانسانیت خود است. او می‌گوید: «حتی اگر قرار باشد بمیرم به آن‌ها اجازه نمی‌دهم من را به هیولا یی که می‌خواهند، تبدیل کنند.» این یک حرکت دفاعی ساده است، چیزی که می‌تواندجرقهٔ انقلابی را شعله ور کند. به نظر من «بازی‌های گرسنگی» واقعا داستان به جا، طنین انداز و بسیار به موقعی است.
نگران هستید که سی میلیون نفری که کتاب‌ها را خریده‌اند، داستان را مانند فیلم در ذهنشان به تصویر بکشند؟
-نکتهٔ جالبی است. پس سی میلیون فیلم از این کتاب در ذهن‌ها وجود دارد. خیلی‌ها می‌گویند: «خدای من، طرفداران این کتاب‌ها قرا راست چه ببینند؟»
اما جالب است که شما آن تصاویر هماهنگ را در فیلم خواهید دید. مردم موضوع را می‌دانند، بازیگران فیلم را می‌شناسند، آگهی‌های تبلیغاتی فیلم را دیده‌اند. پس می‌دانند قرا راست روی پرده چه ببینند. همه این مسایل درهم ادغام می‌شود.
بازی‌های گرسنگی فیلم خشنی است. قرار بود نظام درجه بندی درجهٔ «آر» را به دلیل خشونت به فیلم بدهد اما شما توانستید درجهٔ «پی جی سیزده» را بدست آورید؟
-یکی دو نما را تغییر دادم. اما واقعا از خشونتی که در داستان بود به هیچ عنوان کم نکردیم. زمانی که خشونت لازم است در فیلم هست. هم چنین ما نیاز نداشتیم که آسان بگیریم یا افراط ویا سوءاستفاده کنیم. چون ازنگاه کاتنیس به حوادث نگاه می‌کنیم. او مسایل را با نگاهی سریع می‌نگرد. اگر شما به احساس او در لحظه توجه کنید، آن نوع تنش هراسناک برایتان قابل تحمل می‌شود. دیگر نیازی نیست وحشت کنید. اگر من در مورد خشونت داستان بی‌‌‌نهایت آسان می‌گرفتم ویا اغراق می‌کردم، دیگر از نقطه نظر کاتنیس مسایل را نمی‌دیدم. پس می‌توانستم لباس رزم تنم کنم حمام خون به راه بیاندازم و گرد وخاک‌های سام پکین پایی برپا کنم و دوباره از نگاه کاتنیس حوادث را بنگرم. ولی این روش جواب نمی داد. من باید از عینک کاتنیس حوادث را دنبال می‌کردم.
چند سال پیش شما یک سخنرانی نویس آزاد بودید وبرای بیل کلینتن سخنرانی می‌نوشتید. هنوز هم از این کار‌ها می‌کیند؟
-خیر. این روز‌ها از دنیای سیاست خارج شده‌ام.
اما بازی‌های گرسنگی فیلمی سیاسی است.
-خوب، پس از این لحاظ من هنوز در سیاست حضور دارم! بدم نمی‌آید فیلم، آتش افروزی بیشتری از یک فیلم حادثه‌ای صرف داشته باشد. در زمان رقابت‌های انتخاباتی ریاست جمهوری به برنده شدن باراک اوباما کمک کردم.
آیا این حقیقت دارد که قرار است با زسازی «مخلوقی از دریاچهٔ سیاه» انجام شود؟
-شاید. من یکی از تهیه کنندگان هستم. چند وقتی است که بحث این پروژه هست. باید ببینیم چه پیش می‌‌اید. من حس خوبی نسبت به این بازسازی دارم وفکر کنم برای پدرم مهم نباشد.
منبع :
سینمای ما
|
