دبورا کر (Deborah Kerr) بازیگر زن مشهور فیلم‌های «از این‌جا تا ابدیت» و «سلطان و من» که مدت‌ها از بیماری پارکینسون رنج می‌برد در سن 86 سالگی و در شهر کوچکی در شرق لندن دار فانی را وداع گفت.
او شش بار نامزد دریافت جایزه اسکار شد اما هیچ‌گاه بدان دست نیافت تا این‌که در سال 1994 یک اسکار افتخاری به خاطر دوران حرفه‌ای شاخص‌اش به عنوان "هنرمند زیبایی و شکوه بدون نقص، ستاره از جان گذشته‌ای که دوران بازیگری‌اش در فیلم‌ها همیشه به خاطر کمال، نظم و وقارش پا برجاست." به او اهدا شد.
او همواره با عنوان بازیگر «بدون مشکل» مشهور بوده است. خود او نزدیکی‌های اواخر دوران بازیگری‌اش گفته : "من هیچوقت با کارگردانی جنگ و جدل نداشته‌ام، چه خوب چه بد. اگر به اندازه کافی با هوش باشید همیشه برای هر مشکلی راهی هست."
کر که تنها دختر یک مهندس عمران و آرشیتکت بوده است در هانسبورگ اسکاتلند به دنیا آمده و در 14 سالگی پدرش را از دست داده است. او از 5 سالگی به انگلستان نقل مکان کرد و یک بالرین شد. بعدها به صنعت نمایش رو آورد و نقش‌های کوچکی ایفا کرد و بعد از آن هم در رادیو برای بچه‌های انگلیسی قصه می‌گفت. اما با نقشی که در تئاتر اقتباسی از جورج برنارد شاو ایفا کرد مورد توجه منتقدین قرار گرفت. بازی‌اش در سه نقش در فیلم «کلنل بلیمپ» و بازی‌اش در نقش یک جاسوسه ایرلندی در «زن حادثه‌جو» و معشوقه یک معدنچی ولزی در «عشق به دُل» هم بسیار تحسین شد.
کر در سال 1946 برای بازی در نقش مقابل کلارک گیبل در «دوره‌گردها» به هالیوود دعوت شد. او در مقابل اکثر ستارگان هالیوود و برای بسیاری از کارگردانان مشهور از جمله جان هیوستون و الیا کازان بازی کرده است اما بازی در فیلم «از این‌جا تا ابدیت» او را از نقش‌های کلیشه‌ای‌اش جدا کرد. بازی‌اش در «سلطان و من» هم در یاد و خاطره بسیاری از سینما دوستان باقی مانده است.
او تقریبا در هر نقشی که بتوان تصور کرد بازی کرده و برای شش فیلم «ادوارد، پسر من» (1949)، «از این‌جا تا ابدیت» (1953)، «سلطان و من» (1956)، «خدا می‌داند آقای آلیسون» (1957)، «میزهای جداگانه» (1958) و «ولگردها» (1960) نامزد دریافت جایزه اسکار شد.
از دیگر فیلم‌های مشهورش می‌توان به «An Affair to Remember» با بازی کری گرانت، «معشوقه بی‌ایمان»، «بی‌گناهان»، «شب ایگوانا» با بازی ریچارد برتون و «آرایش» با بازی کرک داگلاس اشاره کرد.
او بعد از این فیلم آخر، در سال 1968، از بازیگری کنار کشید چون نقش‌ها برای او یا زیادی جوان بودند یا زیادی پیر. خودش گفته بسیاری از نقش‌ها را به خاطر صراحت زیاد و یا وجود خشونت فراوان رد کرده است. بعدها کارش را تا اواسط دهه هشتاد ادامه داد و به گفته او تلویزیون با پخش فیلم‌های قدیمی‌اش، او را برای نسلی دیگر از فیلم‌دوستان زنده نگاه خواهد داشت. دبورا کر در سال 1945 با یک خلبان ازدواج کرد و سال 1959 از او جدا شد اما ازدواج بعدی‌اش با یک رمان‌نویس و فیلمنامه‌نویس به نام پیتر ویرتل در سال 1960 پا برجا ماند.
