شاهرخ خان:گاهی که می نشینی و زندگی ایت را مرور می کنی با خود می گویی که زندگی ام از تمام فیلمهای اغراق امیزی که دیده ام ،عجیب وغریب تر بوده/اغلب موفقیت های فیلمهایم را به شانس ربط می دهند/من مثل یک بچه ام.سر صحنه با من خوش رفتاری کنید+گالری عکس

سینمای ما-ارغوان اشتری:امسال بازیگر مشهور سینمای هند شاهرخ خان بیستمین سالی است که در سینمای هند مشغول فعالیت است.وی در حال حاضر در شهر لندن به سر می برد و همراه کاترینا کایف و آنوشکا شرما مشغول نقش آفرینی در فیلم جدید و هنوز بی عنوانِ یاش چوپرا است.شاهرخ خان به بهانه بیستمین سالگرد حضورش در سینما از سوی شبکه رادیویی بی بی سی اشیا دعوت شد تا سه ساعت نقش یک دی جی را برای شنوندگان رادیو ایفا کند وبه سوالات مختلف آنها پاسخ دهد.زمانی که اعلام شد شاهرخ خان در این برنامه حضور دارد ،علاقه مندان او از سرتاسر دنیا با برنامه تماس گرفتند از ژاپن گرفته تا روسیه ، مالزی و....پس از این برنامه شاهرخ خان با خبرنگاری به گفت گو نشست و به سوالات مختلف او پاسخ داد.گزیده هایی از حرف های جالب او را پس ار بیست سال حضور در سینما بخوانید.

درباره موفقیت و شکست فیلم هایش
«اغلب موفقیت های فیلمهایم را به شانس ربط می دهند.موفقیت های فیلمهایم را اتفاق می دانند وگناه برآورده نشدن انتظارت اقتصادی از آنها را به فیلمنامه ضعیف نسبت میدهند.»
«زمانی که فیلمم نمی فروشد می گویند فیلنامه ضعیف بود و وقتی که فیلم می فروشد به من می گویند شانس آوردی.من واقعا نمی دانم.فقط آدمها را برای همکاری انتخاب می کنم.البته مادامی که حضورمن در کنارشان وهمکاری با من آنها را راضی نگه دارد.»
«تا زمانی که کارگردانها بامن سخت گیری نکنند وسرم داد نکشند.هرچند بار که بخواهند برداشتهای شان را تکرارمی کنم»در ادامه شاهر خ خان می گوید که در دوران فیلمبرداری کمترین خواسته را دارد.
«به دوستان وخانواده ام می گویم که من مثل یک بچه ام.سر صحنه با من خوش رفتاری کنید. چندان توقعی هم ندارم .فقط چند فنجان قهوه است.»
«فقط زمانی که دارم جلوی دوربین بازی می کنم بامن مهربان باشید.ماشین های مجلل برای آمدن سرصحنه نمی خواهم.حتی اتاق مجلل در هتل هم نمی خواهم.»

همکاری دوباره با فیلمساز قدیمی یاش چوپرا
وی در باره جدیدترین فیلم یاش چوپرا که از فیلمسازان مشهور داستانهای عاشقانه است اعلام می کند که در این فیلم عاشقانه او باید میان آنوشکا شرما و کاترینا کایف یک نفر را برای ادامه زندگی برگزیند.
«من به مرحله ایی از زندگی رسیده ام که حضور در فیلمهای عاشقانه با توجه به این سن وسال کمی نامناسب جلوه می کند.حتما باید فیلمنامه حرف عجیب وجدیدی داشته باشد تا بپذیرم.من در طول دوران حرفه ی ام چهار یا پنج فیلم مشهور وموفق ایفا کرده ام که کم وبیش عاشقانه هستند. داستانهای عاشقانه همیشه شبیه اند.دختری را ملاقات می کنی ، به او علاقه مند می شوی، از هم جدا می شوید دوباره نزد هم بر می گردید.در فیلم جدید یاش چوپرا فرصت جوردیگری فکر کردن برای ایفای چنین نقشی پیش امد.من از همکاری با یاش چوپرا لذت می برم.هربارتجربه حضور در کنار او منحصر به فرد است.»

موفقیت او و سینمای هند فراسوی مرزهای این شبه قاره
«زمانی که از شهر دهلی نو به بمبئی امدم خیلی جوان بودم.من فقط می خواستم مقابل دوربین بروم به این راضی بودم.برایم به شهرت رسیدن یا نرسیدن اهمیت نداشت.فقط رضایت از بازیگری برایم مهم بود.نخستین باری که به شهر لندن آمدم برای نمایش فیلم بازیگر بود.زمانی که وارد سالن سینما شدم.سالن مملو از آسیایی ها، هندی ها، پاکستانی ها و سری لانکایی هایی بود که از دیدن من شاد شده بودند.شاید شادی آنها به این مساله بر می گشت که دور از وطن بودند و دلشان برای فرهنگ زادگاهشان تنگ شده بود.سپس یکبار به آلمان رفتم .المانی ها هم من را دوست داشتند این دیگر کاملا برایم حیرت ا نگیز بود.یکبار از انها پرسیدم چرا فیلم های من یا در کل سینمای هند را دوست دارند.برخی از انها چنین توجیهی داشتند که ما برای هه چیزی یک دکمه داریم!برای ماشین راندن ، برای پله برقی و... اما برای گریستن دکمه ایی نداشتیم وتو این رابه ما دادی!(در اینجا خود شاهرخ خان می خندد) توضیح دیگری هم هست.فیلمهای هندی بسیارگرم اندو بعضی ها فکر می کنند که اغراق آمیز هستند.اما زندگی هم همین شکلی است.زندگی یک خطی نیست.مشخص نیست.شما با آدمهای مختلفی در طول زندگی ملاقات می کنید. روزهای خوب وبدی را پست سر می گذارید.گاهی که می نشینی و زندگی ایت را مرور می کنی با خود می گویی که زندگی ام از تمام فیلمهای ا غراق امیزی که دیده ام ،عجیب وغریب تر بوده است.فیلمهای هندی به یک طریقی همین را چکیده می کند وبه شما ارائه می دهد در فیلمهای هندی اواز می خوانند شادی می کنند.فیلم هندی ستایشی از زندگی است.من خیلی خوشحالم در دورانی در سینمای هند فعالیت کرده ام که سینمای هند بیش از گذشته مرزها را درنوردیده است.من بینهایت احساس تواضع می کنم.وقتی که با آدمهایی مواجه می شوم که حتی زبان من را بلد نیستند و این آدمها می توانند در مراکش ،روسیه ، المان ، اتریش ،امریکای جنوبی ، لندن و یا هر نقطه دیگری باشند با خودم ی گویم وای خدای من اینها فیلمهایم را می بینند.من توانسته ام زبان وفرهنگ را منتقل کنم. خوب به شدت احساس تواضع به من دست می دهد چون به یک طریقی توانسته ام کار مهمی را در زندگی انجام دهم.»

منبع : سینمای ما

به روز شده در : سه‌شنبه 6 تير 1391 - 15:16