بعضی از بازیگران رو با هیچ کلمه یا جمله ای نمیشه توصیفشون کرد. فکر کنم ایو مونتان از نسل بازیگرانی هست که همه چیزشون جادویی و سحرکننده است. مونتان بازیگری دوست داشتنی از نسلی جادویی که دیگر تکرار نمی شوند. وقتی چهره باوقار و باشخصیت ایومونتان با آن دوبله های دوست داشتنی (اسماعیلی، عرفانی یا ناظریان فرقی نمی کند) همراه می شود دیگر نمی توان از آن دل کند. ایو مونتان را همیشه دوست داشته ام. اصلا فکر می کنم یکی از از اولین ستاره هایی که در زمان نوجوانی شناختم همین مونتان بود.

ضمنا بابت مطلب زیبا و قشنگی که برای ایو غزیز کار کردید ، ممنون.

من اولین فیلمی که از ایو مونتان توذهنمه دایره سرخ ژان پیرملویله. ونتان نقش یک آدم الکلی رو بازی می کرد. نقش مقابلش رو دلون بازی می کرد. بعدها خیلی فیلمها از مونتان دیدم اما هیچکدامش مثل دایره سرخ نشدن برام.

من سینمای اروپا بخصوص فرانسه رو خیلی دوست دارم . در ویترین سینمای فرانسه هرچی که بخوای پیدا میشه از جمله بازیگران بزرگ یا بهتر بگویم ستاره های بزرگ و قدر. اولین تصویری که از ایو مونتان تو ذهنمه فیلم ترور هست. ترور رو خیلی وقتها که ابتدایی بودم تلویزیون پخش کرد. ایو مونتان صدای گرم و مردانه ای داشت که به دنبال کشف حقیقت بود. مردی بود آرماگرا و اصولی که عاقبت قربانی همین آرمانگرایی اش شد. بعدها از ایو مونتان خیلی فیلم ها دیدم و لذت بردم: دایره سرخ، مزد ترس،راه بزرگ آبی، اعتراف، زد و ....

ایو مونتان یکی از همان چهره های مردانه و دوست داشتنی ست که بعید می دانم در تاریخ سینما تکرار شوند.

ایو مونتان رو نمیشه دوست نداشت. یک مرد رومانتیک اما سرسخت و شکست ناپذیر. یکی از بهترین و اولین فیلمهایی که از مونتان دیدم "مزدترس" ژرژکلوزو بود. مونتان در این فیلم خیلی جوونه اما معرکه هست. فکر می کنم اگه این فیلم نبود شاید که مونتان این ستاره ای که بعد ها شد نمی شد. مزد ترس خیلی فیلم مهمیه و مونتان تو این فیلم معرکه هست. حتما فیلم رو ببینید.

از دیگر فیلمهای مهم مونتان به سه فیلمی که برای گاوراس بازی کرد باید اشاره کرد. مونتان تو این سه فیلم هم معرکه است. تصویر یک قربانی. فربانی سیاست. اتفاقا این سه گانه هم بهترین فیلم های گوستاگاوراس هستند. مونتان چون بهترین بود در بهترین ها بازی کرد.

زندگی و ماجراهای ایو مونتان هم مثل بقیه بازیگران و ستاره های بزرگ سینما جالبه. خودش هم آدم جالبی بوده. اما اینکه شماها اسم اکران فیلم های مونتان رو در زمان قبل از انقلاب کار کردین از همش جالب تره.

نسلی که نوجوانی و جوانی‌اش را در اولین سال‌های پس از انقلاب تجربه می‌کرد، حتما تب و تاب فرهنگی و هنری آن سال‌ها را به یاد دارد. تب و تابی که در خیلی جاها سیاست‌زده بود و پس از سال‌ها سکوت، زمان می‌خواست تا جای خودش را در جامعه پیدا کند و بتدریج از سیاست‌زده‌گی و شعارزده‌گی به روشن‌اندیشی و پویایی و نقادی برسد. این زمان هرگز برای این نسل و این تب و تاب فراهم نیامد. از تب و تاب فرهنگی و هنری ِ آن سال‌ها که گفتم، ما نسل نوجوان و جوان آن روز حتما فیلم Z را بخاطر داریم که یکی از پربیننده‌ترین فیلم‌های روی پرده‌ی سینماها بود. من یادم هست که این فیلم را در سینما بلوار در بلوار الیزابت دیدم. فیلم با کارگردانی کوستا گاوراس ِ یونانی‌الاصل و بازیگرانی از جمله ایو مونتان و ایرنه پاپاس در سال 1969 ساخته شد. زبان اصلی فیلم فرانسوی بود و موسیقی متن آن را موسیقیدان برجسته میکیس تئودوراکیس ساخته بود. فیلم Z جایزه‌های زیادی و از جمله اسکار برای بهترین فیلم خارجی را گرفت. دو سه روز پیش که این فیلم را پس از سال‌ها دیدم.داستان فیلم Z از روی یک ماجرای سیاسی واقعی ساخته شده است: گریگوری لامبراکیس پزشک یونانی، فعال سیاسی و مبارز ضد فاشیست آلمان، در سال‌های 1960 یک جنبش ضد جنگ در یونان را رهبری می‌کرد. جنبشی چپ‌گرا - و نه لزوماً کمونیست یا هوادار شوروی- که بر ضد جنگ ویتنام و برای صلح و عدالت اجتماعی فعالیت مسالمت‌آمیز داشت. لامبراکیس در سال 1963 در جریان یک میتینگ مسالمت‌آمیز در تسالونیکی یونان به دست گروه‌های شبه نظامی و لباس‌شخصی‌های دست راستی به قتل رسید. در جریان تحقیقات و دادرسی که پس از قتل لامبراکیس انجام گرفت، معلوم شد گروه‌های سازمان یافته‌ی لباس‌شخصی‌ با بالاترین مقامات سیاسی و نظامی در ارتباط بوده‌اند و از طرف آنها برای بر هم زدن تظاهرات و همین قتل لامبراکیس، هدایت و پشتیبانی می‌شده‌اند. در جریان دادرسی و پس از آن،‌ جنبش صلح و عدالت اجتماعی، رشد و اقبال زیادی در میان جوانان ِ یونانی پیدا کرد و گروه «جوانان لامبراکیس» تشکیل شد که اولین رهبر آن میکیس تئودوراکیس بود. شعار اصلی این جنبش همان حرف Z یا کوتاه شده‌ی Zei بود، به معنی «او زنده است!». از سال 1982، هر ساله ماراتون کلاسیک آتن به یاد لامبراکیس با شرکت دونده‌گانی از کشورهای مختلف انجام می‌شود، که یادآور ماراتون ِ صلح خود ِ لامبراکیس پیش از کشته‌شدن ِ او است. وقتی که فیلم را می‌دیدم به این فکر می‌کردم که «Z» برای ما یک نوستالژی، یک خاطره، نیست. متاسفانه پس از حدود 40 سال از ساخته شدنش و پس از 27 سال که از نمایش آن می‌گذرد، هنوز، بخشی از واقعیت ِ زندگی ما است. ...

با سلام

بسیار عالی است.

سلام.پيمان باز هم عالي و كامل.ايول.فقط موندم چرا اينجا كسي درباره دوبلورش حرف نميزنه؟

منوچهر اسماعيلي اسطوره تاريخ دوبلاژ ايران.كسي كه بي شك بخشي از اعتبار و معروفيت ايو مونتان مديون صدايه جاودانه اوست

سلام من از فيلم اي مثل حيلي خوشم مياد منو به خاطات 28 سال پيش ميبره مخصو صا موسقي فيلم

آقا فواد عزیز آخه این مطلب که ترجمه هست چه ربطی داره به دوبله؟

اما واقعا هم دیدن فیلمهای ایو مونتان خاطره انگیزه. اون هم برای هر سنی و هر سلیقه ای!

من آخرین تصویری که از ایومونتان تو ذهنمه فیلم راه بزگ آبی هستش. چقدر این فیلم غم انگیز و تلخه. و چقدر مونتان دوست داشتنی و نازنین. مونتان مرد خانواده که اگر قانون شکنی هم می کنه برای سعادت و خشبختی خانواده اش هست. اما مرگ ناباورانه و تلخ او اشک از چشم هر بیننده ای در می آورد.

سلام من عکسی از ایو مونتان و مرلین مونرو را در اینترنت دیده ام. آیا این دو هنرپیشه فیلم مشترکی بازی کرده کرده اند؟

مونتان توی ایران به دلیل اکران فیلمهاش در زمان شاه و نمایش اونها در تلویزیون در بعد از انقلاب ، ستاره شناخته شده و محبوبیه. قدیمی ها با مونتان حس نوستالوزیشون زنده میشه و نسل ما هم که خوب، نمی تونیم منکر جذابیت ستاره، بازی های خوب و شخصیت والای ایثن مرد دوست داشتنی بشیم. من اولین فیلمی که از ایو دیدم ترو بود و آخریش هم مزدترس به صورت زیرنویس فارسی بود.

(برای حامد):

ایو مونتان و مرلین مونرو فیلمی دارند به اسم Let's Make Love محصول 1960 آمریکا و به کارگردانی جورج کیوکر.

جناب شيدائي از توجه شما خيلي متشكرم. از ايو مونتان و سيمون سينيوره فيلم پليس پيتون 357 را در برنامه هاي فيلمخانه ديديم. عليرغم متوسط بودن فيلم، تماشاي بازي اين دو در پرده بزرگ بسيار لذت بخش بود.

من پلیس پیتون 357 رو دیدم. اما روی V.H.S که به نظرم خیلی جذاب بود. دوبله خوبی داشت و خیلی حال کردیم. البته این مال زمان اول دبیرستان بود. نمی دونم که اگه الن هم بیبینمش باز هم همون احساس رو نسبت به فیلم دارم یا نه!

توی تمام فیلمهایی که از مونتان دیدم فکر کنم کارهایی که با کلود سوته انجام دادن از همه بهتر باشن یا یکجورایی به روحیه و شخصیت خود مونتان نزدیکتر باشن. "سزار و رزالی" فیلم غریبی ست. مونتان یک مرد مهربان و با شخصیته که با مشکلات عاطفی بسیاری روبروست. وقتی رمی اشنایدر اون رو رها می کنه و میره فکر نمی کنم که کسی باشه که به اشنایدر حق بده. همه طرف مونتان هستن. وقتی در پایان فیلم اشنایدر برمی گرده و مونتان خودش رو به کوچه علی چپ می زنه و اون رو تحویل نمی گیره یکجورهایی تماشاگر هم انتقام عاطفی و احساسی خودش رو از اشنایدر می گیره. من فکر می کنم این فیلم خیلی به زتدگی خصوصی مونتاننزدیک باشه. فرانسوی ترین یا اروپایی ترین فیلم او هست. اما "ونسان، فرانسوا ، پل و دیگران" رو هم نباید از یاد برد. داستان روابط خدشه دار شده و مشکل دار زنها و مردهای فرانسوی در دهه هفتاد. مونتان عصبی، کلافه و با هزار و یک مشکل و انتظاراتی که بقیه از او دارن. دپاردیوی جوان در طول فیلم بازتاب دهنده جوانی اوست. رابطه او با زنها غریب بود همانطور که با سینیوره و پیاف بود در این دو فیلم به خوبی منعکس شده.

من سزار و رزالی رو خیلی دوست دارم. اصلا فکر می کنم حاصل همکاری کلود سوته و ایومونتان و رمی اشنایدر عالی بوده. مزد ترس رو هم خلی دوست دارم.

دوباره خداحافظ هم فیلم جالبیه. هم اینگرید برگمن رو داره و هم ایومونتان. خیلی هم به هم می یان. فقط مشکل فیلم آنتونی پرکینزه. مونتان نقش یک آدم جاافتاده و باشخصیت رو داره که به اضافه برگمن خیلی دیدنی میشه. البته نقش آناتول لیتواک رو نباید نادیده گرفت.

ایو مونتان هم بازی های محشری داره و هم شخصیت محسور کننده ای.

پدر من عاشق ایو مونتان هست. تقریبا تمام فیلمهاشو دیده. خیلی سینمای فرانسه رو دوست داره. زمان نوجوانی و جوانیهاش در زمان شاه تمام فیلمهای آلن دلون و بیشتر فیلمهای مونتان رو دیده. برای من هم از خاطراتش موقع دیدن اون فیلمها زیاد تعریف کرده و می کنه.

مونتان یکی از بازیگرهای محشره تاریخ سینماست که به راحتی می تونست تو هالییود کار کنه و اونجا هم یک ستاره بزرگ بشه. اما چرا نشد ، نمی دونم. ضمکنا من عاشق سزار ورزالی و دوباره خداقظشم.

من ايو مونتان رو خيلي دوست دارم. خيلي بهتر از ستاره هاي الان سيماست. يك نجابت و شخصيتي تو بازي و رفتارش ديده ميشه كه عمرا بازيگرهاي الان داشته باشن.

به نظر من بازی مونتان در فیلم ای... مثل ایکار یک شاهکاره خدا بیامرزدش بخصوص اون صحنه ی اخر فیلم که خودشم جلوی پنجره ترور میشه و با موسیقی متن زیبای انیو موریکونه همراه هست روحش شاد یادش گرامی.